Van der Laan heeft een punt
‘Niet stemmen, niet zeiken’. Met andere woorden: Wie niet opkomt bij de gemeenteraadsverkiezingen van 19 maart, heeft zijn rechten verspeeld. Stemmen is een democratische plicht.
Op zich heeft de Amsterdamse PvdA-burgemeester Eberhard van der Laan een punt als hij de kiezer ertoe wil bewegen van zijn stemrecht gebruik te maken. Helemaal mee eens. Alleen zijn er enkele democratische kanttekeningen te plaatsen bij de gevolgen die hij eraan verbindt.
Pechtold waant zich winnaar
Amsterdam. Op 19 maart zijn de gemeenteraadsverkiezingen, en hoopt D66 de grootste partij van de hoofdstad te worden. Dat lukt alleen als de partij van Alexander Pechtold de PvdA verslaat. “Een deukje in de reputatie van het eens zo machtige rode bolwerk zou geen kwaad kunnen”, moeten ze in de Democratische gelederen bedacht hebben.
Dus trok D66 direct hard van leer toen de minister van binnenlandse zaken, Ronald Plasterk in de fout ging. Bleef onvermurwbaar in het Tweede Kamerdebat. Was zelfs initiatiefnemer van de motie van wantrouwen. Excuses noch garanties van de PvdA-bewindsman konden daarin verandering brengen.
Inhuldiging koningin Beatrix
Amsterdam is geen New York
Is hij een cynicus of juist een realist? De tijd zal het uitwijzen. New York Timescolumnist Ross Douthat is conservatief, met zijn 34 jaar nog jong, en zal de Republikeinen welgezind zijn. Intelligent is hij in elk geval, getuige zijn aanval op de Democraten die hebben ontdekt dat de tweedeling, het verschil tussen rijk en arm, een thema is waarmee je zoals de net geïnstalleerde burgemeester van New York, Bill de Blasio, verkiezingen kunt winnen.
Hij had meer invloed dan minister
Karel van Aalst was president-directeur van de Nederlandsche Handel-Maatschappij, in 1824 opgericht door koning Willem I ter bevordering van de productie en export, en honderd jaar later nog altijd de machtigste en invloedrijkste onderneming van het Koninkrijk der Nederlanden.
Karel van Aalst, lid van vrijwel elk comité van enige naam, over wie de couranten niet uitgeschreven raakten. Schonk in 1925 zijn woning, Herengracht 502, aan de gemeente Amsterdam, met maar één voorwaarde: de burgemeester moest er wonen. Loodste de Nederlandse economie door de Eerste Wereldoorlog heen. Een ondernemer/bankier van de oude stempel, streng, martiaal voor wie het personeel nog knipte en boog.