EU loopt van alle kanten gevaar
Hij zal Mein Kampf gelezen hebben, het pad naar de macht tot in den treure hebben afgelegd, de voors en tegens afgewogen, om net als zijn illustere voorganger genadeloos toe te slaan. Een tweederde meerderheid had hij nodig in het parlement. Zo gezegd, zo gedaan. De zondebok was er om een frisse oorlog tegen te beginnen. De strijdkrachten en de pers waren als was in zijn handen.
Liever graaft elite haar eigen graf
De hoop is vruchteloos, zinloos, nutteloos. Begraaf hem, want het zal nooit zover komen. Liever graven de machthebbers hun eigen graf om iedereen daarmee in te nemen. Want doen aan zelfreflectie, springen over de eigen schaduw, tijdig de noodzakelijke maatregelen nemen? Leren van de geschiedenis? Nee, nee en nog eens nee. Liever bedenken zij slimme, sluwe plannetjes, onmogelijke oplossinkjes voor steeds grotere problemen die hen steeds dieper in de nesten werken.
Waar ligt Panama, trouwens?
Een jaar geleden nog maar haalde hij een klinkende overwinning. Tegen alle verwachtingen in veroverden de Conservatieven de absolute meerderheid in het Britse Lagerhuis. Waarmee de kiezers David Cameron een tweede termijn gunden om de vruchten te plukken van het zaaigoed.
Duitsland is te groot, te machtig
Twee weken geleden was Louis van Gaal de schlemiel van voetballand. Afgewerkt, klaar, oud, versleten. Zijn vertrek was al geregeld, de opvolger stond klaar. Toen won de club, éèn, twee zelfs driemaal. En Louis was weer Jezus, God en wat niet al. Noem het opportunisme. Het is sport, voetbal, maar niettemin een afspiegeling van het grote wereldgebeuren.
En Vladimir spint van genoegen
O, hemel. De Europese Unie was geen partij. Die had hij immers in zijn zak. De media, ach! Dat Gove van justitie vóór een Brexit is, had hij verwacht. Kan hij hendelen. Maar Boris!? Boris Johnson, de blonde reus met het ongekamde haar, de burgemeester van Londen die hij meende te hebben uitgeschakeld door hem in het kabinet te halen?
De politiek geduid, voor het nieuws uit