Cameron terug in Britse politiek
De Britse premier Sunak heeft zijn partijgenoot en voorganger, David Cameron (57), gisteren gevraagd als minister van buitenlandse zaken. Cameron heeft al ja gezegd. Veel Britten toonden zich perplex over de terugkeer van de man die in 2016 verantwoordelijk was voor het Brexitreferendum. En daarmee voor het vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie.
Voorlopig is het afwachten hoe de Britse kiezer reageert op de onverwachte manoeuvre van de Conservatieve premier Rishi Sunak die onderdeel is van een grotere zogeheten reshuffle. Die zou nodig zijn, al is het maar omdat het ronduit treurig is gesteld met de populariteit van de Britse regeringspartij. Recente peilingen geven aan dat de Conservatieven kunnen rekenen op slechts 25 procent van de kiezers tegen 46 procent voor de socialistische oppositiepartij, Labour.
May wil aanblijven na duidelijk ‘No’
Vierhonderdtweeëndertig Lagerhuisleden zeiden ‘No’. Tweehonderdtwee zeiden ‘Yes’ tegen het Brexit-akkoord dat de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk gesloten hadden. Het was slikken of stikken. Het resulteerde in een enorme nederlaag voor de Britse regering en de Conservatieve premier Theresa May. In een ordentelijke democratie zou de premier zijn opgestapt.
We moeten ons schamen
Het is een keihard feit. Veel erger en gevaarlijker dan de uitslag van het Brexitreferendum, wat de politieke en economische gevolgen daarvan ook mogen zijn. Het is een gezamenlijk falen van oud en jong, van rijk en arm, van hoog- en laag opgeleid, van experts en niet-experts. We falen, u en ik. We moeten ons schamen, maar kunnen er niet langer onderuit dat wij, burgers van de Europese Unie, anno 2016 geen idee hebben van wat democratie moet zijn.
Brexit kan wake-up call zijn
De koning hoopt dat Engeland in de Europese Unie blijft. “Is beter voor iedereen”, bezwoer hij. Een opiniepeiling van het bureau Ipsos Mori in opdracht van The Observer meldt dat 88 procent van de economen een Brexit rampzalig acht voor de Britse economie voor zowel de korte als de lange termijn. Ook de economie van de Europese Unie in het algemeen en de Nederlandse economie in het bijzonder zal ernstig te lijden hebben als de kiezers in het Verenigd Koninkrijk op 23 juni voor een vertrek stemmen.