De kalmte van een bergbeklimmer
“Ik ben kalm als een bergbeklimmer”, zo verwoordde volgens de Volkskrant EU-onderhandelaar Michel Barnier zijn gemoedsstemming nadat ook het derde Brexit-overleg op niets was uitgelopen. Geen idee wat Barnier precies wilde uitdrukken. Immers, bergbeklimmers zijn vooral gespannen, gefixeerd. Immers, op elk moment kan er iets onverwachts gebeuren. Uiteindelijk wacht de top, het moment van uiterste geluk.
Grunberg is nodeloos ongerust
“Wilders en de terroristen zijn stiekeme kameraden, bondgenoten met hetzelfde doel, namelijk het einde van de open en vrije samenleving”. Schrijft Arnon Grunberg in zijn Voetnoot en krijgt zoals verwacht vele handen op elkaar. Want is er ook maar iets tegenin te brengen?
Het raadsel, Salah Abdeslam
Op 13 november vorig jaar reed hij zijn vrienden naar de Parijse plekken om toe te slaan. Dood en verderf te zaaien, angst aan te jagen, het leven te vernietigen dat hij met hart en ziel haatte. Om zich vervolgens uit de voeten te maken. Misschien bevielen de maagden niet die op hem wachtten. Misschien hoorde het bij het grote plan.
Ik woon in een belegerde stad
(Door Tjeerd Ritmeester)
‘Brussel, een belegerde stad’, koppen de kranten over de veiligheidssituatie in de Belgische hoofdstad. De toestand is kritiek. Gespannen. De angst regeert.
Dat laatste is niet vreemd. Tenzij je het nieuws niet volgt ben je op je hoede. Elke plek waar veel mensen samenkomen, begin je te zien als een potentieel doelwit.Misschien is Belgiё op goede weg
Zo ver is Brussel niet weg. Het doet dan ook onwezenlijk aan dat in de Belgische hoofdstad zwaargewapende soldaten patrouilleren. Pantserwagens af en aan rijden. Het openbare leven bijna tot stilstand is gekomen. Vandaag, heeft de regering gelast, zijn scholen en metro dicht.
De politiek geduid, voor het nieuws uit