Een taak voor de diplomatie
Vele oorlogen zijn gevoerd, vele duizenden zijn gevallen, nog meer raakten gewond: Israёli’s, Palestijnen, Joden, moslims. Er zijn vliegtuigen, hele schepen gekaapt. Moorden zijn gepleegd. De haat houdt de wereld in zijn greep. Israёl is sterk, maar niet sterk genoeg. De Palestijnen zijn met velen, maar onmachtig. Zo gaat het al 70 jaar, en nog is het einde niet in zicht.
Ja, toen voelden we liefde
Nog niet zo lang geleden was de Verenigde Staten het grote voorbeeld voor Nederland. Natuurlijk, de jaren 1960 en 1970 hadden enige afbreuk gedaan aan de reputatie van de supermogendheid die had afgerekend met de Nazi-Duitsland en de vrije wereld behoed voor de communistische dreiging. Maar met de Democratische president Clinton, het einde van de Koude Oorlog en de economische hoogtijdagen rond de eeuwwisseling keerde het tij. Opnieuw keken we hoog op tegen de machtige bondgenoot. Ja, we voelden liefde.
De politiek geduid, voor het nieuws uit