Hij slaapt er geen nacht minder om
Het is maar een moord. Vergeleken met de dood van wie weet hoeveel jonge levens op het Oekraïense slagveld stelt de dood van de Russische oppositiepoliticus Aleksej Navalny niets voor. Het leven gaat door. De hoofdverantwoordelijke, de dader de oorlogsmisdadiger, de massamoordenaar Vladimir Poetin slaapt er in elk geval geen nacht minder om. Integendeel, hij neemt er een slok op. Klopt zich zichzelf op de borst. En denkt dat hij goed bezig is.
Studenten Hongkong zitten klem
Nòg is de strijd niet over. Maar na zes maanden actievoeren, demonstreren en strijd zijn de actievoerders in Hongkong de uitputting nabij. Vorige week al trokken zij zich terug op het terrein van de Technische Universiteit. Met paraplu’s, stenen, pijl en boog weerden zij zich manhaftig tegen de politiemacht die hen omsingeld had. Maar zij konden geen kant meer uit. Traangasgranaten, rubberen kogels en trefzekere knuppels verhinderden elke uitbraakpoging. Het enige dat de strijders nog rest, is de onvoorwaardelijke overgave in afwachting van de onvermijdelijke jarenlange gevangenisstraf.
De mensen tasten en zoeken
Vergelijk de wereld met die van pakweg dertig jaar geleden. Zoveel is zeker, de Verenigde Staten van Amerika was de supermogendheid die de wereld zou laten meeprofiteren. Het economisch liberalisme vierde triomfen. Democratie had de toekomst. Het communisme was verleden tijd. De Sovjetunie bestond niet meer. China was een land vol kapitalistische beloften, met wel een miljard extra klanten. Optimistisch gingen miljoenen de jaren van 1990 in.
Toen brak de revolutie uit
De Eerste Wereldoorlog was nog bezig. Elke dag kwamen duizenden en duizenden jonge mannen om in loopgraven op open velden, in bossen, op zee, in woestijnen: Duitsers, Oostenrijkers, Italianen, Engelsen, Fransen, Marokkanen, Belgen, Serven, Turken, Russen. Daar kwamen de Amerikanen bij. Toen brak op 7 november 1917 de Russische Revolutie uit.
De politiek geduid, voor het nieuws uit