En nù is Sanchez premier in Spanje
Nationaal-populisten willen hun land terug, keren zich tegen de EU. Het Verenigd Koninkrijk heeft het lidmaatschap al opgezegd. Anderen realiseren zich dat zij alleen de miljoenen vluchtelingen niet kunnen tegenhouden. De politieke onvrede neemt toe. De conservatieve Spaanse regering van premier Rajoy is gevallen. Italië krijgt toch zijn populistische regering, bestaande uit de Vijfsterrenbeweging en de Lega. De Verenigde Staten is een frisse handelsoorlog gestart tegen de Europese Unie.
Even rust, liggen op hete stranden
Het is juli. Het land ligt bijna stil. Na jaren van crisis, interen, geld tellen en bang zijn voor de rekening die op de deurmat ligt, zijn de Nederlanders druk doende met de laatste voorbereidingen te treffen. Koffers alvast voorzichtig in te pakken. Òp naar het strand, de zee, een mooi vakantieland.
Tsipras, held of Don Quichot
Misschien is het wel de spannendste week van de Europese Unie. Immers, de grondslag, het economische model van de Europese Unie is in het geding. Voor het eerst sinds zijn onstuitbare opmars in de jaren 1990 wordt het neoliberalisme uitgedaagd. Krijgen de ondernemers, de banken en de privatiseringsmodellen serieus tegenspel.
Dus treffen zij een vergelijk
Zò is de Eerste Wereldoorlog begonnen. Zò is de bankencrisis van 2007 in gang gezet. Een ongelukje. Een verkeerde inschatting. Misplaatste trots. Niet meer terug kunnen. Het gaat om het systeem, het principe. Mensen komen op de tweede plaats. En nòg denken de Europese leiders dat de Grieken bakzeil halen. Geven de laatste opiniepeilingen niet aan dat een meerderheid Brussel steunt? De ECB bevriest de noodkredieten. Bij het kruisje tekenen, s.v.p., en de eisen van de trojka tot op de laatste komma nakomen.
Overal doemen rotte plekken op
In 1954 schreef de vermaarde Canadees-Amerikaanse econoom, J.K. Galbraith The Great Crash, 1929. Er zijn weinig studies die zo’n verhelderend beeld geven over de instorting van Wall Street en de rol die bankiers, handelaren en politici daarbij speelden.