Een oorlog moet je winnen
De dag begon met een jeremiade over Brussel van Rob Wijnberg, de hoofdredacteur van het digitale platform De Correspondent. Alles is gezegd, meent hij, niet één maar honderd keer. De stellingen zijn ingenomen en er vinden louter schijndebatten plaats die mensen in hokjes plaatsen waar ze vervolgens niet meer uit kunnen. Moedeloos wordt hij ervan.
Tover Europese Unie òm
De cijfers wijzen het uit. Feiten zijn dat er minder oorlog wordt gevoerd, het aantal slachtoffers daalt. Dat de armoede afneemt, de mens gezonder en ouder wordt. Hoofdredacteur Rob Wijnberg wees een jaar geleden in De Correspondent de zwartkijkers terecht. Overal zag hij bloemen bloeien.
‘Kom terug Femke! We missen je!’
“We moeten de jihadisten leren begrijpen. In hun hoofd kijken, hen doorgronden, erachter zien te komen waarom Nederlandse jongeren zich tot Islamitische Staat voelen aangetrokken. Pas dan kunnen wij hen de wapens uit handen slaan”.
Hoort Femke nog bij GroenLinks?
Vaste columnist van het digitale platform, De Correspondent, is Femke Halsema, voormalig leider van GroenLinks. Femke Halsema verbaasde de politiek ruim twee jaar geleden door haar Tweede Kamerzetel en het politiek leiderschap onverhoeds op te geven.
Sommigen noemen het onverwachte aftreden nog geen half jaar na de verkiezingen, kiezersbedrog. Hoe het zij, voor GroenLinks pakte het niet goed uit. Opvolger Jolande Sap bakte er niks van en de partij verloor bij de verkiezingen van 2012 liefst zes zetels. Langzamerhand richt zij zich onder leiding van Bram Ojik weer wat op.
Femke zet reputatie op spel
Dertien jaar zat ze in de Tweede Kamer voor GroenLinks waarvan acht als fractievoorzitter. Moeder van twee kinderen, en nooit te beroerd haar glimlach in de strijd te werpen.
Op 17 december 2010 kondigde ze onverhoeds haar aftreden aan hoewel haar partij een half jaar eerder nog drie zetels won bij de Tweede Kamerverkiezingen. Een ministerschap wachtte haar, dacht ze. Maar nee, VVD en CDA kozen voor de PVV van Geert Wilders. Waarop Femke Halsema afhaakte en Jolande Sap haar partij een roemloze periode invoerde.
De politiek geduid, voor het nieuws uit