Wilders is nog geen premier
Zo langzamerhand slaat toch de twijfel toe. In de Verenigde Staten loopt Donald Trump zich warm om in november president Joe Biden te vervangen. In Nederland is Geert Wilders alweer vier maanden de numero 1. In Duitsland, Italie, Hongarije, Spanje, Zweden, overal heeft extreemrechts, radicaal rechts, rechts, of hoe het ook heten mag, de politieke wind in de zeilen.
Werkelijk nooit gedacht dat het zover zou komen. Immers, één van de lessen die de willekeurige Nederlander tot vervelens toe te horen krijgt, is dat de kiezer in een waarachtige democratie altijd gelijk heeft. Dat hij of zij het verstandige doet. Natuurlijk zijn er goede, minder goede zelfs slechte politieke leiders. Maar dat is altijd binnen door de democratische rechtsstaat bepaalde grenzen.
Duitsland! Het zal toch niet weer?
Gisteren schrok het oude Europa weer eens op. De Duitse politie pakte 25 verdachten op die rondliepen met vergevorderde plannen voor een staatsgreep. De verdachten komen uit de extreemrechtse hoek, noemen zich de beweging van Reichsbϋrger en grijpen met hun zwart, wit, rode vlag terug op het tweede keizerrijk. Een heuse prins is alvast tot regeringsleider benoemd.
Duitsland! Het zal toch niet weer? Maar nee, de geschiedenis herhaalt zich nooit. Het is 2022. Alleen het gevaar blijft. Wat in Duitsland, gebeurt, kan ook zomaar plaatsvinden in Frankrijk, Italië en zelfs Nederland. Zoveel staat vast, de democratische rechtsstaat heeft vele vijanden.
Angela is prachtvrouw, maar…
Alsof we niet genoeg te verstouwen hebben: Twee jaar geleden nog maar haalde een Buk-raket de MH17 neer. Syriё, de IS. Nauwelijks te bevatten, is de Brexit. Een zoveelste verschrikkelijke aanslag vond in Frankrijk plaats, in Nice ditmaal. De economische crisis die door blijft zeuren. Wat, is zomaar een vraag, heeft Vladimir Poetin eigenlijk met de wereld voor? Donald Trump. De coup in Turkije, Erdogan.
De politiek geduid, voor het nieuws uit