Vladimir Poetin blijft maar dromen
“Wie is begonnen”? vraagt de Russische president Poetin. Een antwoord verwacht hij overduidelijk niet. Hem gaat het er alleen om dat zijn landgenoten zich gesterkt voelen. Immers, zij staan aan de goede kant van de geschiedenis. Zijn de slachtoffers van de westelijke imperialisten. Oekraïne heeft de Krimbrug aangevallen. Dus mag de leider van het bedreigde Rusland drones en raketten op burgerdoelen richten. Mag hij ziekenhuizen, flatgebouwen en elektriciteitsnetten vernietigen. Mogen zijn soldaten zich offeren voor het vaderland.
Op weg naar de ondergang
De Russische president Vladimir Poetin is een leugenaar, een moordenaar, een oorlogsmisdadiger. Tweeëntwintig jaar is hij al aan de macht. Net als zijn collega-dictators staat hij garant voor ellende. Hij laat jonge mensen vernietigen, plunderen, moorden en sterven. Zelf verblijft hij het liefst in zijn atoomvrije paleis.
De tijd dringt voor Vladimir Poetin
Het wereldrijk Rusland was allang verleden tijd. Dat een KGB-officier nog geen jaar geleden dacht het tij te kunnen keren is tekenend voor lieden die zich laten leiden door de zucht naar macht. Het kan kort of lang duren. Uiteindelijk leggen zij het af, maar niet nadat duizenden en duizenden slachtoffers zijn gevallen, voor miljarden en miljarden schade is aangericht.
Ook andere Poetin is tot alles in staat
De Russische dictator, Vladimir Poetin, zag het aan. Geen vliegtuig was te zien. Maar als elk jaar, paradeerden indrukwekkende rijen soldaten en reden tanks en artillerie over het Rode Plein. Op 9 mei vierden zij de overwinning op Nazi-Duitsland. Dit jaar kwam de speciale operatie in Oekraïne erbij. “Wij moesten wel. Wij waren geen dag te vroeg. Een groot gevaar dreigde. Hoera”.
Het is de droom van dictators
Terroristen vermorzelt hij. Met harde hand zorgt hij voor orde en gezag. De economie groeit, mede dankzij de mooie prijzen die zijn oligarchen maken dankzij de onuitputtelijke olie- en gasvoorraden. Dan verovert hij De Krim. Het volk vindt het prachtig, het rechtzetten van een historische vergissing. De supermacht Rusland is terug van weggeweest.
Het is 2014. Best wel populair is de president die het respect voor zijn land heeft teruggebracht na een periode van politiek verval, economische rampspoed, een voorganger die aan de drank was, van schatrijke machtige oligarchen en wat niet al.
De politiek geduid, voor het nieuws uit