Vriend Poetin biedt Assad onderdak
Voorlopig zit hij goed. Ver weg in Moskou, op veilige afstand van Damascus. In een vloek en een zucht hadden de opstandelingen hun doel bereikt. De Syrische dictatuur van de familie Assad verkruimelde na bijna 25 jaar schrikbewind. Gelukkig had de president nog een vliegtuig waarmee hij terecht in het Rusland van zijn goede vriend, collega-dictator, massamoordenaar, Vladimir Poetin. Die had nog wel een paleisje vrij voor de ongetwijfeld nog schatrijke vluchteling, Bashar al-Assad en zijn gezin.
President Zuid-Korea haalt bakzeil
De conservatieve Zuid-Koreaanse president Yoon Suk-yeol heeft gisteren zijn land op de rand van de afgrond gebracht. Dinsdagavond riep hij de noodtoestand uit om die na enkele uren weer in te trekken. Maar dat gebeurde pas nadat het parlement met steun van achttien conservatieven stemde voor opheffing van de noodwet.
Hij is de baas. Hij mag beslissen
Vladimir Poetin, 71, 25 jaar president van Rusland, dictator, leugenaar, moordenaar, onderdrukker, gelooft er weer in. In elk geval sprak hij vanuit zijn Kremlin het volk vol zelfvertrouwen toe. “Wij gaan winnen. Wij zijn sterk en wilskrachtig. Het Westen is zwak, labiel en slap. Oekraïne is gedoemd”, beloofde de bedrieger.
Bijna twee jaar geleden viel Rusland de democratische buurstaat Oekraïne binnen. Elke dag sterven tientallen, zo geen honderden burgers en soldaten. In Andriivka vechten Russen al weken om een paar meter grond. Het stadje maakt een desolate indruk. Is vrijwel verlaten. Geen huis is onbeschadigd. Toch houdt Oekraïne stand.
Generaal wist van Prigozjins plannen
Veel Russen malen er niet om. Zij herinneren zich de onzekere, onveilige jaren 1990 van democratie, van politieke vecht- en schreeuwpraktijken, van een voortdurende economische crisis. Poetin mag een dictator zijn, critici uit de weg ruimen, zichzelf en zijn politieke vrienden schandelijk verrijken. Want hij brengt rust, enige zekerheid.
Rusland is weer de gevreesde kernmogendheid. Poetin maakt indruk. In het Westen kijkt een bepaald soort politici verlekkerd toe. Ook voor hen is de Russische president een voorbeeld. Geen toeval ook dat de Amerikaanse oud-president Trump kon rekenen op de steun van zijn politieke vriend.
Angst is de basis van elke dictatuur
Op 24 februari vielen Russische troepen Oekraïne binnen. Weinigen zullen zich wagen aan een voorspelling over de afloop van het nu al zes maanden durende conflict. Intussen wordt de positie van de Russische president er niet sterker op. Opinieonderzoeken mogen wijzen op aanhoudende steun. Er blind op varen kan Poetin zeker niet. Want wat is de waarde van een onderzoek in de wetenschap dat de baas een hem onwelgevallig resultaat niet accepteren zal?