Hij zette het flesje aan zijn mond
Als minister Jeroen Dijsselbloem over enkele maanden in alle rust zijn tuinhaag snoeit, de kippen voert , zijn paard een fijne wasbeurt geeft en, eenmaal klaar, zijn lijf neerlegt op de ligstoel. Biertje erbij. Komt de herinnering vanzelf.
Vliegt de weemoed hem naar de keel. Ziet hij zich weer in het lommerrijke Brussel, in Straatsburg, in Berlijn, Parijs, in Londen, ver weg van Den Haag. Voorzitter van de Eurogroep was hij. Een functie die hem status gaf. Overal bracht. Belangrijk maakte. Gezag verleende.
Perfect plaatje voor leiderschap
Wat je ook van PvdA-leider Diederik Samsom vindt, hij lijkt nog even bewogen en vastbesloten als in de tijd dat hij met Greenpeace actie voerde voor een betere wereld. Neem minister van financiёn, Jeroen Dijsselbloem. Streng, een tikje rechtlijnig, zò kent Nederland en trouwens heel Europa hem. Ook op de bestuurlijke capaciteiten en intelligentie van vicepremier Lodewijk Asscher valt weinig af te dingen. Hèm zou je zelfs van enige soepelheid kunnen betichten.
In Brussel kruisen ze de vingers
Met het oog op de parlementsverkiezingen van 20 september meldt het persbureau Reuters: ‘De Griekse regeringspartij Syriza van premier Alexis Tsipras kan rekenen op 25 procent van de kiezers tegen 25,3 voor de conservatieve Nieuwe Democraten’.
Objectiviteit bespaart miljoenen
Minister Dijsselbloem van financiën heeft dr. Alex Brenninkmeijer in de arm genomen heeft voor een onderzoek naar de onregelmatigheden bij de NS rond de aanbesteding van het openbaar vervoer in Limburg. De voormalige Nationale Ombudsman staat bekend als kritisch, lastig en onafhankelijk.
De strategie is helder
De strategie is helder. De Grieken zijn verantwoordelijk voor het drama. Zij moeten met een voorstel komen, inbinden en aan de Europese eisen tegemoetkomen. Geen sprake van dat een gesprek over een schuldsanering op gang komt voordat de trojka haar fiat geeft.
De politiek geduid, voor het nieuws uit