Het is verkiezingsretoriek
Het is 18 tegen 1, de Eurozone tegen lidstaat Griekenland. De macht tegen de éénling. Hoe dichterbij het referendum komt, hoe harder de taal, hoe onverzoenlijker de opstelling. Het radicaal-linkse spook van Syriza moet voor eens en altijd worden uitgebannen. Pek en veren liggen klaar voor Alexis Tsipras en Yanis Varoufakis.
Zij hebben Grieken niet doorgrond
Na al die jaren van keiharde onderhandelingen, bezuinigingen en sessies in eurocrissfeer, willen Europese onderhandelaars doen geloven dat zij onverhoeds zijn overvallen. Dat de Griekse premier Alexis Tsipras en zijn minister van financiёn, Yanis Varoufakis, clowns zijn. Prutsers, verraders die het zoveelste fantastisch genereuze trojka-bod hebben afgeslagen als prinsesjes nooit genoeg.
Verlies ABN Amro is al ingeboekt
Het gaat nog wel een tijdje duren voordat de parlementaire enquêtecommissie Fyra haar eindrapport gereed zal hebben. Maar nu al staat vast waarom het met het hoge snelheidsproject wel fout moest aflopen.
Angst voor woede van kiezers
Soms, nee best wel vaak, is er dat onbestemde gevoel. Noem het angst. Onzekerheid. Maar dan schrijft New York Timescolumnist Roger Cohen weer over het paradijs Europa waarvan ook Nederland deel uitmaakt. Want waarom anders willen miljoenen daarheen? Waar anders zijn de mensen zo rijk? Zijn vrijheid en recht gegarandeerd? En ben ik weer verkocht.
Toen verloor coalitie de verkiezing
De Occupybeweging is allang ter ziele. Maar de top van ABN Amro moet gedacht hebben dat het oproer tegen de salarissenverhoging net zo gemakkelijk zou verzanden. Trouwens, de beursgang levert het land miljarden op en mag dus geen probleem zijn. Werkelijk, een kind had de was kunnen doen.
De politiek geduid, voor het nieuws uit