De oorlog, hij houdt niet op
Vanavond om 20.00 uur is Nederland stil, twee minuten, 120 tellen lang. De televisiecamera’s van de NPO richten zich weer op Amsterdam. Koning Willem Alexander en koningin Maxima leggen een krans bij het Nationaal Monument op de Dam. Andre van Duin vertelt over de ervaringen van zijn vader. Ergens klinkt een claxon. Een schreeuw. Een zwerm vogels vliegt over.
Vermoedelijk gaat het vanavond zoals het al jaren gaat. Maakt de oorverdovende stilte opnieuw een grootse indruk. Op de Dam, op de Waalsdorpervlakte, bij kamp Vught.
Verleden laat zich niet begraven
4 mei, de 75ste Dodenherdenking. Om 20.00 uur, na het Taptoe, houden we twee minuten stil. De voorbije jaren maakte ik er een gewoonte van om naar Vught te gaan, naar de fusilladeplaats. Waar eens het concentratiekamp was. De plek ligt zo mooi. De stilte is mooier dan mooi. Het is de tijd van het jaar.
Vorig jaar haalden gevangenen hun gram. Maar kunnen zij er wat aan doen dat ik allang besloten had dat niets mijn herdenking zou verstoren. Ik was gehard. Het 4 mei-comité had al eens een gedicht willen laten voorlezen over een SS-soldaat, een oorlogsmisdadiger dus. Er was iets met een Damroeper. Wie wil dat het stil is op 4 mei 20.00 uur komt bedrogen uit.
De politiek geduid, voor het nieuws uit