Dat sporters zich niet met politiek bezighouden, is genoegzaam bekend. Het is ook dom, want daarom zijn ze nergens op voorbereid. Zijn ze speelbal van de maatschappij en de handige zakenlieden. Een beetje politicus had geweten, “Sotsji, winterspelen? Lijkt me onverstandig. Qatar. Ook dat wordt een moeilijk verhaal”.

Maar sporters gaan er prat op alleen met hun lichaam bezig te zijn, met de sponsor, het winnen van prijzen. En met geld. Want ze moeten voorbereid zijn op later. Dus is sport geld. Wie veel heeft, kan scoren. Wie niet, hoeft aan het gevecht niet eens te beginnen.