Duitsland! Het zal toch niet weer?
Gisteren schrok het oude Europa weer eens op. De Duitse politie pakte 25 verdachten op die rondliepen met vergevorderde plannen voor een staatsgreep. De verdachten komen uit de extreemrechtse hoek, noemen zich de beweging van Reichsbϋrger en grijpen met hun zwart, wit, rode vlag terug op het tweede keizerrijk. Een heuse prins is alvast tot regeringsleider benoemd.
Duitsland! Het zal toch niet weer? Maar nee, de geschiedenis herhaalt zich nooit. Het is 2022. Alleen het gevaar blijft. Wat in Duitsland, gebeurt, kan ook zomaar plaatsvinden in Frankrijk, Italië en zelfs Nederland. Zoveel staat vast, de democratische rechtsstaat heeft vele vijanden.
Voorlopig houdt EU nog stand
Een voorbeeld voor de wereld wil de Europese Unie zijn, een baken van vrede, vrijheid en welvaart. Maar na een onstuimig begin, is het enthousiasme afgenomen. In elk geval neemt de kritiek op het bestuursmodel toe. Intussen ruikt een populist in Italië aan de macht. Proberen sterke mannen van Polen en Hongarije een machtsinstrument te maken. Waar niet bedreigt extreem-rechts het politieke krachtenveld?
Jaren dertig achtervolgen Baudet
Vriend en vijand herkennen de opkomst van een fenomeen aan het politieke firmament. De 36-jarige Thierry Baudet leidde zijn Forum voor Democratie(FvD) naar de winst bij de verkiezingen van de Provinciale Staten. Met 13 zetels in de Eerste Kamer bleef het FvD de concurrentie vóór. Waarna een stortvloed van commentaren en artikelen over het land is uitgestort.
Duits verleden dringt zich op
Duitsland en extreemrechts. De combinatie doet ieder weldenkend mens de haren ten berge rijzen. Een aanslag op een politicus roept al gauw herinneringen op. Dat moest dus voorkomen worden. En het moet gezegd, tot voor kort leek Duitsland toch verdacht veel op een min of meer gewoon, fatsoenlijk land was geworden.
De politiek geduid, voor het nieuws uit