Dit keer liet ik geen traan vallen
Ik hou wel van dat soort programma’s: Hello Goodbye, Familiediner en Het mooiste meisje van de klas. Vraag me niet waarom, maar ik heb al heel wat zakdoeken verbruikt. Geef me emotietelevisie en de tranen hobbelen langs mijn wangen.
Wat een tutje zit daar toch
Twee maanden mag ze Jinek presenteren, NPO 1, 23.00 uur: Eva Jinek. Iemand heeft haar verteld hoe charmant het is om te laten merken dat je in Amerika bent groot geworden. De bank is daar. Hoge hakken zijn haar handelsmerk. Ongetwijfeld weet Eva wat ze wil. Maar enig benul van de gewone mensenwereld heeft ze niet. Steeds weer, denk ik, oh, my goodness, wat een tutje zit daar toch.
De politiek geduid, voor het nieuws uit