Ook wij hebben een hond. Wit, zwart en wat bruin. Een BeagleFox-achtige met jubelende staart. Een jachthond van het zuiverste soort die altijd met zijn snufferd op de grond loopt. Pakt en eet alles.

Ik mopper niet. Veel liefde geeft de hond die bovendien zorgt voor een frisse neus, en dat is wel wat waard. Lange wachttijden zijn tamelijk gewoon. Minuten kan hij plassen. Misschien ben ik zo iemand met weinig geduld, en trek voorzichtig aan de lijn als ik denk dat het kan. “Kom op”. Maar als een hond poept of piest, is er geen keus. Hij moet en doet tot ie echt helemaal klaar is.