De winnaar is Netanyahu zeker niet
Wie is de winnaar? Juichende Palestijnen die in Jeruzalem soldaten uitdagen laten er geen misverstand over bestaan: “Wij”! Tegelijk verwijzen Israëlische commandanten naar de resultaten van elf dagen vol geweld: ”Wij”!
Intussen kijkt de wereld toe. Een winnaar durft niemand aan te wijzen. Wel zijn de experts er tamelijk zeker van dat een volgende gewelddadige confrontatie tussen het militair oppermachtige Israël en de van geen ophouden wetende Palestijnen in de Gazastrook en de westelijke Jordaanoever niet lang op zich kan laten wachten.
Israël en Hamas staken strijd
Israël en Hamas zijn gisteren een wapenstilstand overeengekomen die vannacht om 01.00 uur moet ingaan. Het akkoord kwam tot stand na bemiddeling van Egypte. Eerder had de Amerikaanse president Biden de Israëlische Netanyahu laten weten dat het tijd werd de militaire acties in de Gazastrook te beëindigen.
Volgens de Israëlische krant Haaretz heeft de regering van premier Netanyahu het besluit genomen in een speciale zitting. Daarbij besprak zij ook de voorwaarden voor een akkoord. Zo zou Hamas moeten ophouden met de raketbeschietingen op Israël en het graven van tunnels.
De vijandelijkheden begonnen tien dagen geleden in Jeruzalem met ongeregeldheden tussen islamitische en Joodse jongeren. Israëlische soldaten traden hard op. Hamas reageerde met raketbeschietingen, waarna Israëlische vliegtuigen probeerden de militaire slagkracht van de Palestijnse verzetsbeweging te vernietigen.
Bij de strijd zijn 230 Palestijnen omgekomen, onder wie tientallen vrouwen en kinderen.
VS eist einde aanvallen Israël
De Amerikaanse president Biden wil dat Israël zijn militaire acties op de Palestijnse gebieden beëindigt. In een telefoongesprek drong hij er bij de Israëlische premier Netanyahu op aan een wapenstilstand te sluiten met Hamas en een eind te maken aan de luchtaanvallen en bombardementen die al bijna een week duren. Netanyahu liet echter weten dat het doel nog niet bereikt.
Aanvankelijk hield de Amerikaanse president Israel het erop dat Israël het recht heeft zich te verdedigen. De toenemende druk in eigen land dwingt hem echter tot het bijsturen van die opstelling. Binnen de Democratische partij neemt de kritiek op het Israëlische beleid toe.
Ook Israël kan oorlog niet winnen
Zes, zeven dagen duurt de oorlog alweer. Israëlische luchtaanvallen op de Gazastrook doen met uitgekiende precisie hun vernietigende werk. Hamasraketten treffen Israël. Tientallen doden en gewonden vallen. De wereld roept op de vijandelijkheden te staken. In Europa demonstreren vele duizenden tegen het geweld, tegen de bombardementen, tegen de moord op Palestijnse vaders, moeders en kinderen. Waarmee gezegd, hoe lang de strijd ook duurt, hoeveel slachtoffers er vallen, hoeveel gebouwen instorten, vijanden het onderspit delven, Israël kan deze oorlog niet winnen.
Oorlog komt Netanyahu van pas
De Israëlische regering heeft duizenden soldaten opgeroepen. Tanks haasten zich naar de Gazastrook. Vliegtuigen laten bommen vallen. Ook de Palestijnse organisatie Hamas toont zijn kracht. Vuurt raketten zoveel het kan. Concurrent El Fatah blijkt onmachtig. In Israëlische steden stuiten Joodse extremisten op Arabische extremisten.
In de 73 jaar van zijn bestaan heeft Israël weinig vrede gekend. Vier oorlogen voerde de Joodse staat die bovendien te maken kreeg met drie gevaarlijke opstanden in de bezette gebieden, de intifada’s. En dan zijn er nog de aanslagen, de gijzelingsacties, de moorden waarop de inwoners op elk moment bedacht moeten zijn.
De politiek geduid, voor het nieuws uit