Steeds weer prikkelt hij de lezer
Ziekte, een plotselinge dood, een ongeluk, een brand, een inbraak op klaarlichte dag, een onverwacht ontslag. Van alles kan een mens overvallen. Zomaar, plotseling. Als bij toverslag. Intussen drijft het Covid-19virus de gemoederen naar nieuwe hoogtepunten terwijl het klimaat een bron van zorg blijft. De Olympische Spelen leiden af. Een oorlog dreigt. Dan komt Joris Luyendijks zevenvinkjesboek uit.
Met vriendelijke groet, De Bankier
Wat willen we nou? Ons gelijk blijven opeisen? Joris verketteren? Neerhalen? Kielhalen? Met pek en veren het land uitgooien? Doodzwijgen? Of zullen we hem eens uitnodigen voor een goed gesprek? Ingaan op een verzoek voor een diepte-interview of om in debat te gaan? Hem serieus nemen in elk geval? ’s Kijken of we tot elkaar kunnen komen en helpen een klimaat te scheppen dat vertrouwen wekt?
Debat waar land op wachtte
Joris Luyendijks boek, over banken en bankiers, ‘Dit kan niet waar zijn‘, is ingeslagen als een bom, misschien wel omdat het oud nieuws is. “De bankiers hebben niets geleerd en de banken vormen nog altijd een groot gevaar voor de samenleving”, zijn de voornaamste conclusies.In overvolle zaaltjes en zalen gaf de schrijver/journalist de afgelopen maanden tekst en uitleg. Nooit was er een bankier die het debat aandurfde. Oud-minister en oud-topbankier Onno Ruding was gisteren bij het opinieprogramma Buitenhof de eerste. Zoveel is zeker, de kijker ziet een boeiend debat. .
Het brein van de bankier
Voor het Britse dagblad The Guardian kroop journalist Joris Luyendijk in de huid van de mannen en vrouwen die de Londense City als werkterrein hebben. Van de beurshandelaar, de speculant dus. Van de bankier, volgens velen de veroorzaker van de economische crisis die in 2007/’08 uitbrak. Joris Luyendijk ontleedde het bankierskarakter als de antropoloog die hij ook is. Hij schreef het allemaal op in ‘Dit kan niet waar zijn’. Het interview van VPRO’s Tegenlicht dateert van 3 januari 2013.
De politiek geduid, voor het nieuws uit