IJzige sfeer bij OVSE-vergadering
Als de Russische minister van buitenlandse zaken, Sergei Lavrov naar de Noord-Macedonische hoofdstad, Skopje, is gekomen om het Westen duidelijk te maken dat er geen sprake kan zijn van ook maar enige toenadering, een glimpje hoop op vrede, een uitgestoken hand, is hij daar met vlagen wimpel in geslaagd.
In elk geval maakte de Russische minister op voorhand een einde aan zelfs de meest voorzichtige verwachtingen van zijn komst naar de jaarlijkse vergadering van de OVSE, de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa.
Ook Westen blijft hangen in verleden
“Het wereldbeeld van het Kremlin vloeit voort uit een gevoel van onveiligheid, veroorzaakt door een vijandige buitenwereld. Daarom wil het zijn macht en invloed uitbreiden”.
Alsof er niets veranderd is. Bovenstaande beroemde alinea is van de Amerikaanse diplomaat George Kennan die leefde van 1904 tot 2005. De alinea maakte onderdeel uit van het beroemde artikel X dat in 1947 is gepubliceerd in het tijdschrift Foreign Affairs.
Aard Russisch regime is oorzaak
Misschien moet George Kennan (1904-2005) maar eens uit de mottenballenkast gehaald worden. De Amerikaanse diplomaat begreep het Rusland van Stalin als weinig anderen in het Westen. Zijn methode was om vastbesloten, eensgezind en doelgericht de communistische tegenstander tegemoet te treden.
Kennan, ach ja, de Koude Oorlog. De communistische Sovjetunie is alweer dertig jaar geleden overleden. Wèg! Verdwenen! In plaats daarvan heeft de wereld het Rusland van de neodictator Vladimir Poetin terug. Een man die niet alleen denkt in invloedssferen maar er ook in is groot geworden. Er zelfs van droomt.
Partij toont ijzeren vuist in Hongkong
Nee, de democratie komt er niet door dichterbij. De communistische partij in China heeft de macht stevig in handen. De oppositie houdt zich gedekt. Dissidenten wachten strenge straffen. Was de voormalige Britse kroonkolonie Hongkong tot voor kort nog een democratisch-kapitalistische vrijplaats, ook daar toont Beijing zijn ijzeren vuist. Dus is er geen ruimte om de opstand van 1989 te herdenken.
Nooit was het gevaar zo groot
Het is 2020, het jaar van de Brexit, van de Amerikaanse verkiezingen, van het almaar warmere klimaat, en wat er nog allemaal gebeurt. Maar wat de toekomst ook brengen mag, de zorgen zijn groot. Racisme en dictatuur, demonen uit een rampzalig verleden, bedreigen de bolwerken van democratie en vrijheid, de Verenigde Staten van Amerika en de Europese Unie.
Zeker, de regeringsleiders worden nog altijd gekozen, er is persvrijheid. De techniek opent ongekende mogelijkheden. Dit jaar wordt ook gevierd het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het einde ook van de Nazi-dictatuur. “Dat nooit weer”, namen de leiders van de Geallieerden zich 75 jaar geleden voor.
De politiek geduid, voor het nieuws uit