Tijd voor iemand anders
Twee jaar geleden was hij nog Jezus. Arjen Robben was de grote voetbalster, maar dat het Nederlands elftal in Braziliё derde werd, schreven de media en supporters toch in hoofdzaak toe aan het meesterbrein, Louis van Gaal . Die had immers de jongens bij elkaar gebracht, het juiste elftal neergezet, het speelplan voorbereid, de tactiek en detail uitgestippeld.
Duitsland is te groot, te machtig
Twee weken geleden was Louis van Gaal de schlemiel van voetballand. Afgewerkt, klaar, oud, versleten. Zijn vertrek was al geregeld, de opvolger stond klaar. Toen won de club, éèn, twee zelfs driemaal. En Louis was weer Jezus, God en wat niet al. Noem het opportunisme. Het is sport, voetbal, maar niettemin een afspiegeling van het grote wereldgebeuren.
Dat doet iets met een land
Ik moest het even verwerken. Het was een verwarrende dag die aanvankelijk in het teken stond van de presentatie van het OVV-rapport over de MH17. Jeroen Pauw noemde het een aanslag. Anderen hadden het over pech. “Poetin wint”, wist uitgever Derk Sauer. Maar goed, wie het nieuws een beetje volgt, weet dat de mensen vooral bezig zijn met het Nederlands elftal dat op een zo afgrijselijke manier door het ijs is gezakt.
‘Louis van Genial’, kopte Bild
Salvador, Brasilia, 6 juli 2014. Het is 24 dagen geleden nog maar. Nederland lag in zwijm. ‘Louis van Genial’ kopte het Duitse blad, Bild. ‘Louis Genius’, schreef The Guardian, toch niet de eerste de beste krant van het westelijk halfrond.
Maar dat het voetbal verbroedert?
“Ik heb begrepen dat wij veel hebben losgemaakt. De economie een boost hebben gegeven, en naar ik heb begrepen, is ook de verbroedering toegenomen”, aldus Louis van Gaal, de bondscoach van het Nederlands elftal die ging voor goud maar thuiskwam met brons.
Op het vliegveld Zestienhoven bij Rotterdam en voor hotel Huis ter Duin in Noordwijk wachtten honderden fans gisteren het elftal op dat het land een maand lang tot stilstand had gebracht met strijd, elan, enthousiasme.
De politiek geduid, voor het nieuws uit