In de kist lag Navalny. Vermoord!
Moskou, 1 maart 2024. Een immense rij vrouwen, mannen, jongens, meisjes vormde zich voor de kerk. Bloemen, tranen, bedroefde gezichten. Navalny werd geroepen. “Poetin, moordenaar”. Vele honderden agenten, ordebewakers stonden klaar. En deden niets. In de kist lag Aleksej Navalny, de oppositiepoliticus. Vermoord door het regime.
Poetin weet zich de mindere
Na bijna veertig dagen oorlog is één ding duidelijk: Oekraïne heeft in president Volodimir Zelenski een machtig wapen. Misschien kan de Russische president de zaak nog omdraaien, in die zin dat hij er alsnog in slaagt de Oekraïners uit de Donbasregio te verjagen en de stad Odessa te veroveren. Maar zelfs dàn. Voor de wereld staat nu al vast, Poetin is een loser.
Louter tegenslagen krijgt de Russische president te verduren. Het Oekraïense leger blijkt goed voorbereid. De Russische soldaten zijn met hun tanks, vliegtuigen en kruisraketten niet opgewassen tegen de guerrillatechnieken van de tegenstander. Duizenden vaders en moeders verliezen hun zonen. Dus trekken de Russische eenheden zich in het noorden terug. Maar niet nadat zij op een vreselijke manier hebben huisgehouden in Marioepol en Charkiv. Hun geweren in Boetsja hebben leeggeschoten op weerloze mannen en vrouwen.
Groot verdriet om Nelson Mandela
Arnon Grunberg omschrijft de gemoedsstemming van de Nederlander in The New York Times, aldus: “Black Pete, c’est moi”. Logisch dus dat 16 miljoen Nederlanders in diepe rouw zijn na de bekendwording van het overlijden van Nelson Mandela. Groot verdriet hebben en dikke tranen plengen.
Misschien is het daarom beter naar Braziliё te gaan waar de loting van het wereldkampioenschap voetbal plaatsvond. Iedereen was erbij, in het golfressort Costa do Sauipe, met FIFA-president Sjef Blatter als het vanzelfsprekende middelpunt: de Braziliaanse president Dilma Rousseff, Arno Vermeulen, Kees Jansma. Zelfs de beste voetballer ooit, Pelé, mocht even opdraven.
De politiek geduid, voor het nieuws uit