Ik dacht niets bij de eerste berichten. Voormalig vicepremier dr. Els Borst was overleden. De politie begon een onderzoek. Ze zal een hartaanval hebben gehad. Een beroerte. Ongelukkig zijn gevallen, veronderstelde ik. Waarop ik me in het schaatssucces stortte.

Maar na vier dagen onderzoek meldde justitie dat een misdrijf waarschijnlijk lijkt. “Een inbreker moet het prominente D66-lid hebben opgewacht. Of anders zal ze hem betrapt hebben”. Dacht ik. Het zit me allesbehalve lekker. Vroeg me af: “Is er dan geen beveiliging in die villabuurt? Geen alarm? Geen politie die een oogje in het zeil houdt”?