Nóg zijn de tranen niet opgedroogd
Twee minuten. Natuurlijk ben ik stil. En als elk jaar speelt die ene oorlog door mijn hoofd. Ik zie soldaten, vliegtuigen, schepen, tanks, geweren, kanonnen. Mensen die ik ken van de verhalen, van de boeken en de kranten trekken langs. Ik zie helden die hun leven gaven. Anne Frank. Er zijn veel Amerikanen bij. Mijn grootouders die vermoord werden. Mijn moeder. Mijn vader die Nederland bevrijdde.