Nationalisme is helemaal terug
Nationalisme was de gemeenschappelijke noemer die misdadigers, dwazen, racisten en hele volksstammen ertoe bracht Europa een peilloze diepte in te duwen. Zo zijn de vorige eeuw miljoenen slachtoffers gevallen. Het scheelde niets of het oude continent was niet meer. Toen kwam Amerika en won de democratie. Eeuwige dankbaarheid was zijn deel. Nationalistisch wilde Europa niet meer wezen. Samenwerking luidde de opdracht, met democratie, vrede en welvaart voor iedereen.
In 2019 zal alles anders zijn
Nog niet zo lang geleden was Jan Pieterszoon Coen een held. Straten en zelfs een tunnel zijn naar hem vernoemd. Winston Churchill was de onverschrokken leider van het Britse Rijk in oorlogstijd, bevrijder van Nederland. En wie kent Johan Cruyff niet, de grootste voetballer die Nederland heeft grootgebracht? Meer nog dan het Huis van Oranje stond Sint Nicolaas model voor wat Nederland wilde zijn.
Baudet neemt handschoen op
Thierry Baudet, de fractieleider van het Forum voor Democratie (FvD) in de Tweede Kamer komt uit de zogeheten gegoede kringen, omgeeft zich nogal eens met lieden van een discutabel slag. Haalt vreemde fratsen uit. Is rechts. Toch zegt hij ook wel eens zinnige dingen.
Nationalisme is ook uitsluiting
Scholieren moeten weer het Wilhelmus leren. Bij het debat over de regeringsverklaring riep Wilders uit: “Dit is mijn land”. En bijna unaniem, alleen de Dierenpartij deed niet mee, stemde de Tweede Kamer gisteren in met het voorstel om in de vergaderzaal de Nederlandse driekleur op te hangen.
Morgen zijn het de Vlamingen
Verbazen doet het niet. Gisteren waren het de Noord-Ieren, de Basken, de Schotten. Vandaag zijn het de Catalanen. Morgen komen de Bretons, de Vlamingen, de Beier. En wie weet wie allemaal volgen. Misschien krijgen ook de Friezen de geest. Het is het logische gevolg van de Europese eenwording. Waar het oude nationalisme ophoudt een bindmiddel te zijn, vallen de burgers terug op het nog oudere, het nog meer vertrouwde.
De politiek geduid, voor het nieuws uit