Soms kijk ik. Vaker niet. Woudsend in Zuidwest-Friesland moet een prachtig plaatsje zijn. De televisiemakers vingen er een boer met een nogal onwillig paard. Ze liepen mee naar de boerderij. “Mogen we een hapje mee-eten”? “Kom maar binnen. Geen probleem”.

Het eten stond al op tafel. De vrouw schepte op. Want sinds de kinderen uit huis zijn, eet het echtpaar ‘s middags warm zodat er veel tijd over blijft. Dan komt de onvermijdelijke vraag: “Hoe gaat het met u”? En het antwoord: “Ach, ieder heeft zijn verdriet. Niet aan denken. Niet over praten”.