Jacht op schrijver brief Trump
Natuurlijk overleeft Amerika, zijn 45ste president, Donald Trump. Op een of andere manier lost het probleem zich op. Maar een probleem is het. Wat heet, een crisis dient zich aan. Watergate zal erbij verbleken. Nu al staat de president onder curatele. Zelf spreekt hij van verraad.
Eerst moet Amerika wakker worden
De economie floreert. President Trump oogt zeer tevreden na een handelsverdrag met Mexico. Maar de kritiek houdt aan. “Ach”, zal de lezer reageren. “Het zal mijn tijd wel duren. Trump heeft niet het eeuwige leven. Doet ook goede dingen. Amerika zal het wel overleven”. Hoe het ook zij, over twee, drie jaar, en misschien wel eerder, zit iemand anders in het Witte Huis. Zo werkt de democratie, nietwaar?
Kiezers Trump laten zich bedotten
Zeventien maanden is Donald Trump president van de Verenigde Staten van Amerika. Een paar zaken worden steeds duidelijker. Zijn kiezers laten zich bedotten. Zijn critici en politieke tegenstanders hebben alle reden de toekomst te vrezen.
‘Ik ben geen racist’, zegt Trump
Het balletje rolt steeds sneller, ontwikkelt zich tot een bal die almaar groter wordt. Weldra is hij niet meer te houden. In zijn eentje stapt hij erop er op af. Zwaait met zijn armen. “Stop. Stop. Je bent aan het verkeerde adres. Het zijn allemaal leugens. Fakenews. De Democraten hebben het gedaan. Ik heb nooit een land voor schijthol uitgemaakt. Ik ben geen racist. Ik ben de minst racistische president die Amerika ooit gehad heeft”.
President Trump is gevaar voor VS
Er zijn duiders die de nuance blijven zien. “Ontdoe de politiek van Trump van alle toeters en bellen, en het verschil met de periode-Obama is vrijwel nihil”, schrijft Charles Groenhuysen in de Volkskrant. De columnist Derk-Jan Eppink vindt dat Trump de niet-aflatende kritiek bij voortduring logenstraft.
De politiek geduid, voor het nieuws uit