Gevaar voor de volksgezondheid
Het gaat maar door. Na het voetbal en het wielrennen zijn de Olympische Spelen aan de beurt. Het gaat maar door. “De luister- en kijkcijfers, mevrouw en meneer, zijn het criterium. Daar doen wij het voor”, melden de omroepbazen.
Het is Kafka, heel erg Kafka
Het is Kafka. Het is absurd, ridicuul. Het klopt gewoon niet. We laten onze manier van leven niet afpakken, is het excuus. Maar: “The games go on”, beval IOC-president, Avery Brundage al in 1972. Niets kon de Spelen tegenhouden, en al helemaal niet de dood van 11 collega’s. Niets kan de sport tegenhouden. De belangen zijn te groot. Of moordenaars nu hun machinegeweren leegschieten, kelen doorsnijden of niet, ook de Sportzomer gaat door.
Waar zitten toch de knoppen?
Het is begonnen. Ik moet er iets op vinden, radiobeest dat ik ben. Waar zitten toch de knoppen? Gek word ik ervan. Ha, daar heb je er één. Wist niet dat je eraan draaien kan. Waarop de stemmen plotseling een stuk hoger klonken. Het leek wel gejuich. Ik proefde bewondering. Frankrijk scoorde. Iemand zei dat Roemeniё in rouw was gedompeld.
Maar krankzinnig blijft het
Een relletje op NPO Radio 1. Commentator Jack van Gelder neemt afscheid. Drie collega’s zijn gevraagd hun mening over de meester te geven. Aansprekende, overbekende fragmenten schallen de ether in waaronder die van het wereldkampioenschap voetbal in Frankrijk, 1998, Nederland-Argentiniё: “Bergkamp, Bergkamp, Bergkamp”. Waarop Jack verbaal klaarkwam.
De politiek geduid, voor het nieuws uit