Weer viel in Ferguson een schot
Martin Luther King had het er nog over. Hij had gelijk. Het was een droom, natuurlijk. Amerika is geen beter land geworden, ook niet toen het tot tweemaal toe Barack Obama tot president koos. In elk geval is ongelijkheid nog overal.
Barack Obama, 50 jaar later
Dat de Amerikaanse president Barack Obama zijn toehoorders kan begeesteren, mag bekend worden verondersteld. Zaterdag 7 maart was daar weer een voorbeeld van. Obama sprak in Selma, Alabama tienduizenden Amerikanen toe ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de Civil Rights Act, de wet voor gelijke burgerrechten.
In Selma stonden 50 jaar geleden 600 betogers op de Edmund Pettus Bridge klaar voor de Mars naar Washington toen politie en racisten hen aanvielen. Op deze ‘Bloody Sunday’ vielen tientallen gewonden. Na Selma vonden nog twee marsen plaats. In Washington zou Martin Luther King zijn befaamde “I had a dream’-toespraak houden.
Maar dat die droom nog lang niet bewaarheid is, toont een onderzoek van justitie aan naar aanleiding van de ongeregeldheden in Ferguson, afgelopen zomer.
Niemand kan er gerust op zijn
Er is één partij die alles te winnen heeft bij een akkoord over de productie van kernenergie. En die partij is Iran. De promotie van schurken- tot normale staat is een beloning op zich. Maar, is de vraag, moet daarom het akkoord worden afgeblazen zoals Israёl wil?
Europa heeft een Churchill nodig
Het is dat ze bondskanselier van Duitsland is. Ze vertelde over de Koude Oorlog. Ik zou zweren dat ik Neville Chamberlain hoorde. En kijk eens, naast haar zat Édouard Daladier. Ik kon mijn oren niet geloven, maar de conclusie is helder: München, 1938. Een land wordt opgeofferd. We kunnen niets doen.
Alleen Israёl ligt dwars
De redelijke mensen lijken het er wel over eens. Het is tijd om de sancties op te heffen. Prima zaak dat Amerika probeert met Iran tot een akkoord over het atoomprogramma te komen. Het is trouwens nu of nooit. Immers, na de gematigde president Rouhani kan er zomaar weer een radicaal als Ahmadinejad op het politieke toneel verschijnen.