Trump trots op akkoord Israël en VAE
“Een historische doorbraak”, menen de Amerikaanse president Donald Trump en de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. Dat is het wellicht. Een cadeautje voor de Amerikaanse president is het zeker. En, wie weet, is het de redding voor de Israëlische premier Netanyahu. Sowieso is het voor beide regeringsleiders een welkome afleiding voor hun schier onoverkomelijke politieke problemen nu zij kunnen wijzen op het besluit van Israël en de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) om officiële betrekkingen aan te knopen.
Palestijnen zien niets in vredesplan
De Amerikaanse president Donald Trump en de Israëlische premier Benjamin Netanyahu presenteerden gisteren in Washington het vredesplan dat een einde moet maken aan het schier eindeloze Palestina-conflict. Het plan behelst onder meer dat Palestina een bijna-onafhankelijke staat wordt, bestaande uit de westelijke Jordaanoever en Gaza. Jeruzalem wordt (blijft) de hoofdstad van Israël. Wel krijgen de Palestijnen enkele buitenwijken van de stad en grondgebied in het zuiden van Israël toegewezen.
Congreslid VS kiest voor principes
Gisteren gaf Israël het Amerikaanse Congreslid Rashida Tlaib alsnog toestemming haar grootmoeder op de westelijke Jordaanoever te bezoeken. Alleen wilde zij niet meer. “Ik kan niet zwijgen. Ik wil racisme, onderdrukking en onrechtvaardigheid kunnen benoemen. Dus zal ik niet gaan. Het zou in strijd zijn met mijn principes”.
Palestijnen zien niets in plan VS
Jared Kushner , de schoonzoon van de Amerikaanse president, heeft een vredesplan voor het Midden-Oosten. Hij heeft er goed over nagedacht en handelt indachtig de principes van zijn schoonvader. Vierenveertig miljard dollar moeten de Arabische landen en het zakenleven vrij maken voor de ontwikkeling van de Palestijnse gebieden op de westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Pas als het geld er is, worden de plannen verder uitgewerkt.
Juist nu zijn er kansen voor Israël
Als oorlogen maar lang genoeg duren, maakt vrede de meeste kans als je geharde tegenstanders tegenover elkaar zet. Zó sloot de Amerikaanse president en erkend communistenhater Richard Nixon in 1972 een akkoord met het China van Mao Zedong, terwijl partijgenoot Ronald Reagan met de Russische president Gorbatsjov in Reykjavik het vredestapijt uitlegde waarmee de wereld verder kon na 41 jaar Koude Oorlog. In het Midden-Oosten gaat het niet anders. De geharnaste havik premier Begin was erbij in Camp David, 1978. De oud-generaal Rabin tekende als premier 15 jaar later voor de Oslo-akkoorden.
De politiek geduid, voor het nieuws uit