Aanslag was geen verrassing
De moslimgemeenschap in Europa toont zich overrompeld door de omvang van de aanslagen in Parijs. Lijkt oprecht geschokt. Ook in niet-moslimkringen lijkt de klap van de aanslagen nog harder aangekomen dan de vorige keer, in januari. Vanwege de willekeur. Omdat het zo gewoon is, om op een terrasje te zitten of een concert bij te wonen. Omdat het blijkbaar iedereen kan overkomen.
Je komt al gauw bij onderwijs uit
“Onderwijs, onderwijs, onderwijs”, sprak Adriaan van Dis bij De Wereld Draait Door. Het waren wijze woorden, dacht ik. Waarop columnist Max Pam in de Volkskrant relativeerde. Hij wees erop dat de leiders van de IS vaak hooggeschoold, zeer intelligent zijn. “En in Nazi-Duitsland was het niet anders”, haalde hij zijn gelijk.
Le Bataclan is allang doelwit
Blijkbaar is het geen nieuwswaardig feit. Wel schreef columnist Roger Cohen erover in The New York Times. Ook prof. Beatrice de Graaf meldde het. Vooropgesteld, de aanslagen in Parijs zijn erg genoeg, maar de lezer moet toch weten dat het theater Bataclan al jarenlang een doelwit is van anti-Israёlgroepen.
Wat Rutte doet, kan niet
Premier Mark Rutte: “We zijn in oorlog met de Islamitische Staat”. Burgemeester Ahmed Aboutaleb: “Vernietig IS! Roei die fanatici met wortel en tak uit”! Opnieuw is gebleken dat Nederlandse politici volstrekt ongeschikt zijn voor hun baan. Ze laten zich meeslepen door emoties, hebben zichzelf niet in bedwang. Op die manier kun je het land niet leiden, en al helemaal niet een oorlog insturen.
Frankrijk is de oorlog verklaard
Waar was ik? Thuis! Arjen Robben scoorde toen het nieuws binnendruppelde. Een aanslag, twee, drie…, naar verluidt hebben op 7 verschillende plaatsen aanslagen plaatsgevonden. Twintig, 26, 40, meer dan 100 doden zijn geteld. Getuigen hebben de terroristen “Allahu Akbar” horen roepen, en: “Wij doen dit voor Syriё”.
De politiek geduid, voor het nieuws uit