Populisten EU ruiken nieuwe kansen
Het is koud en grijs. Hagelstenen vallen uit de lucht. Een enkele auto zoekt zijn weg. De voetganger beweegt zich haastig voort, tegen de wind in, het hoofd gevuld met onverwerkt coronanieuws. In Europa kondigen de regeringsleiders de ene na de andere noodtoestand af.
De WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) meldt dat 710.000 mensen zijn besmet. Niets wijst erop dat het coronavirus (Covid-19) tot rust is gekomen. Naar eigen zeggen lijkt de situatie in China enigszins gestabiliseerd, met 82.000 besmettingen hoewel buitenlandse waarnemers geloven dat het werkelijke aantal besmettingen veel hoger is. Niettemin lijkt het openbare leven weer voorzichtig op gang te komen na drie maanden van de wereld te zijn afgesloten.
Brexit is nog maar het begin
Toen stemde het Britse Hogerhuis voor het wetsvoorstel dat premier Johnson opdraagt in Brussel om uitstel van de Brexit te vragen als er op 19 oktober geen akkoord is. Maar helaas, de Britse premier wil niet. Liever sterft hij in een greppel.
Eenheid coalitie Italië is schijn
In de rest van Europa houden de populisten zich betrekkelijk stil, blijven wat op de achtergrond, proberen niet op te vallen. Misschien hebben ze het een en ander geleerd, willen ze het proces niet verstoren. Bijna hadden ze de regering in handen, in Italië nog wel. Wat scheelde het helemaal?
Verdeeldheid EU helpt niet
De uitslag van de Italiaanse parlementsverkiezingen bevestigt alleen maar het Europese beeld. Opnieuw winnen populisten en extreemrechts, met partijen die niets hebben met de EU en nog veel minder met vluchtelingen, c.q. asielzoekers, maar wel stukje bij beetje dichterbij de macht weten te komen.
De politiek geduid, voor het nieuws uit