Maar de strijd gaat door
De Islamitische Staat is zijn kalifaat kwijt. Raqqa is verloren. Duizenden strijders zijn gedood, gevlucht. Maar de strijd gaat door. Velen zullen door willen vechten, blijven bereid om aanslagen te plegen en hoofden af te hakken. Anderen trekken naar elders omdat hun leiders dat van hen verwachten.
Hier en daar zal een voorzichtige zucht van opluchting zijn geslaakt. Misschien, wie weet….
IS-kalifaat in staat van ontbinding
Irakese troepen hebben het terrein heroverd dat hoort bij de Al-Nurimoskee in Mosoel, de plek waar sjeik Abu Bakr al-Baghdadi in 2014 het IS-kalifaat uitriep. Tegelijk maakten de Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF) bekend de hoofdstad van het kalifaat, Raqqa te hebben omsingeld.
Te hard van stapel gelopen
“IS executeert acht Nederlanders”, kopt de Volkskrant in de krant van dinsdag. Ook in het begeleidende verhaal was er geen woord Spaans bij. “In de Syrische plaats Ma’dan zijn de jihadstrijders door de terreurorganisatie Islamitische Staat geёxecuteerd. Bovendien zouden volgens de arabist Jan Jaap de Ruiter 75 Nederlandse strijders zijn gevangengezet”.
Moment van bezinning, even maar
Waarom is er niet een moment van bezinning? Even maar. Het is moeilijk, misschien, maar als de politici zich laten meeslepen in de emoties, meegaan in de oorlogsretoriek, doen zij precies wat de vijand wil. Namelijk een wereld creёren van tirannie, wraak, vernietiging en dood!
De politiek geduid, voor het nieuws uit