Oekraïne wordt geen NAVO-lid
De Oekraïense president Zelenski erkent dat zijn land geen lid van de NAVO wordt. Eerder weigerde hij een dergelijke toezegging richting Rusland te doen omdat een soevereine staat het recht heeft de eigen koers te bepalen.
Toch is het de vraag of Zelenski’s concessie in Moskou veel indruk maakt. Weliswaar geeft de Oekraïense regering toe aan een belangrijke Russische eis, het hoeft niet te betekenen dat zij van zins is zich te voegen naar de politieke wil van het buurland. Zij wil de eigen koers blijven bepalen.
Westen doet veel, maar niet genoeg
De oorlog duurt al meer dan twee weken. De bevrijdingsactie van het Russische leger blijkt vanaf de eerste dag een farce. Een contradictio in terminis. Immers, een dictatuur bevrijdt niet. Het dwingt, legt zijn wil op. Wee degenen die tegengas geven.
“Het gaat niet om Oekraïne, de democratie is in gevaar”, herhaalt de Oekraïense president Zelenski voor de zoveelste maal. Het zwaar getekende gezicht toont een leider die weet waarvoor hij vecht. Die zelfde leider zal ook teleurgesteld zijn.
Poetin gaat over op terreur
Met de Russische president Poetin valt niet te spotten. De voormalige geheim agent weet hoe hij zijn tegenstanders op de knieën krijgt. Voor een moord draait hij zijn hand niet om. Honderd doden, duizend, tienduizend, één miljoen. Voor hem zijn het getallen. Het gaat om winnen.
Na veertien dagen zit er voor de Russische dictator trouwens weinig anders op. Een verlies kan hij zich niet permitteren. Toch vallen de resultaten tegen. Zo vordert het leger te traag. Er zijn geen blije Oekraïners die zijn soldaten met bloemen opwachten. Geen vrolijke Russen die hem toejuichen. In eigen land nemen de protesten alleen maar toe. De Oekraïense steden houden nog altijd stand. Omsingelen, uithongeren duurt te lang. Dus jaagt hij een raket het ziekenhuis in.
Oorlog, in plaats van orde en rust
Het is nog een beetje vroeg voor al te boude conclusies. Morgen kan Kiev in brand staan, president Zelensky in handen van de Russen vallen, het Oekraïense leger breken. Alleen ziet het daar niet naar uit. Het Rusland van Poetin zal alle moeite hebben zijn doel te bereiken, Oekraïne tot opgave te dwingen en een pro-Russische regering te installeren.
Amerikaanse inlichtingendiensten melden dat de Russische president Poetin woedend is. De weerstand van het Oekraïense leger valt tegen. Een eerste aanval op de hoofdstad en regeringszetel, Kiev, is afgeslagen. Een enkele stad is veroverd, maar in het zuiden houdt de havenstad Marioepol stand, net als de grote industriestad Charkov in het noordoosten.
Leger Oekraïne houdt stand
Twaalf dagen duurt de oorlog. Maar de Russische inval in Oekraïne verloopt allesbehalve volgens plan. President Poetin had verwacht dat de strijd in een dag of drie, vier beslist zou zijn. In plaats daarvan is hij verzeild geraakt in een uitputtingsslag.
Wel verwachten experts deze week nog een Russische aanval op de Oekraïense hoofdstad Kiev. Hevige gevechten vinden plaats rond een aantal grote steden. De Oekraïners houden nog altijd stand. In steeds grotere getale zoeken vrouwen, kinderen en ouderen een veilig heenkomen. De achterblijvers moeten er rekening mee houden dat het ergste nog moet komen.
De politiek geduid, voor het nieuws uit