In Brussel kruisen ze de vingers
Met het oog op de parlementsverkiezingen van 20 september meldt het persbureau Reuters: ‘De Griekse regeringspartij Syriza van premier Alexis Tsipras kan rekenen op 25 procent van de kiezers tegen 25,3 voor de conservatieve Nieuwe Democraten’.
Merkel en Rutte hebben probleem
De Duitse bondskanselier Angela Merkel en premier Rutte hebben nogal wat gemeen. Zij zijn vóór Europa! Bovendien hebben zij de afgelopen jaren pal gestaan voor het Griekenlandbeleid. Met verve strijden zij voor bezuinigingen en hervormingen. Met nog meer verve weerstaan zij de economen die in steeds krachtiger bewoordingen de catastrofe voorspellen.
Deal is een boodschap voor links
Er is een deal. Europa en Griekenland zijn het eens. De Grieken worden voor de zoveelste keer onder curatele gesteld, als zij ermee instemmen, tenminste. Europa kan verder. Maar quo vadis? is nu toch wel de grote vraag. Want een deal? Velen hebben het over een dictaat, en dat is zachtjes uitgedrukt.
Het is verkiezingsretoriek
Het is 18 tegen 1, de Eurozone tegen lidstaat Griekenland. De macht tegen de éénling. Hoe dichterbij het referendum komt, hoe harder de taal, hoe onverzoenlijker de opstelling. Het radicaal-linkse spook van Syriza moet voor eens en altijd worden uitgebannen. Pek en veren liggen klaar voor Alexis Tsipras en Yanis Varoufakis.
Geen plaats voor solidariteit
De boodschap van de Duitse minister van financiёn Wolfgang Schäuble voor de Griekse dwarsliggers van Syriza was duidelijk, helder, niet mis te verstaan: “In Europa is geen plaats voor een andere politiek, en al helemaal niet voor geldverslindend socialisme. Solidariteit beschouwen wij als hobbyisme. Wat telt, zijn de regels van het liberaalkapitalistische spel. Vrij spel voor het bedrijfsleven”.
De politiek geduid, voor het nieuws uit