Dolende PvdA zoekt uitweg
Nog niet zo lang geleden was Labourleider, Jeremy Corbyn, een reactionair, een communist, en op z’n best een starre socialist, een man van heel erg de vorige eeuw. Nederlandse sociaaldemocraten van het type Wim Kok hadden zich uitgeleverd aan het neoliberalisme en politici als Bill Clinton en Tony Blair. Zij zagen de Britse backbencher als een relikwie, namen hem nauwelijks serieus.
Natuurlijk maakt ook PvdA fouten
Natuurlijk heeft de PvdA fouten gemaakt. Grote zelfs. De partij liet zich rond de eeuwwisseling in slaap sudderen. Liet trouwe leden in de steek in de veronderstelling dat de arbeiders als sneeuw voor de zon verdwenen waren met de uitbesteding van de massaproductie aan de lagelonenlanden. Legde daarop haar lot in handen van een modern ogende Derde Weg-ideologie, omarmd door ambitieuze mannen en vrouwen die niets met het socialisme van doen hadden en alles met carrièremogelijkheden. Draai dat maar eens om.
Verlies SPD treft ook Merkel
Het is het dilemma van het politieke midden. De teloorgang van de traditionele sociaaldemocratische partijen is niet alleen een probleem voor de partijen zelf. De politieke tegenpolen begrijpen zo langzamerhand dat ook hun eigen bestaan op het spel staat. Na Frankrijk, Nederland en Italiё is Duitsland aan de beurt. Tot grote opluchting van de Europese politieke elite stemde het SPD-partijcongres dan ook voor voortzetting van de grote coalitie met de CDU/CSU van bondskanselier Angela Merkel.
Maar links gedachtegoed lééft
Maandag nog waarschuwde Volkskrantcolumnist René Cuperus voor de verlokkingen van radicaal links. Maar ook hij kan niet ontkennen dat een rode waas trekt over het politieke landschap, zelfs in Amerika.
De politiek geduid, voor het nieuws uit