Ze waren het best wel eens
Het was een boeiende discussie bij het opinieprogramma Buitenhof waar D66-promiment en senator Alexander Rinnooy Kan zondagmiddag de degens kruiste met de nieuwe voorzitter van de SP, Ron Meyer. Twee wereldbeelden schoven de huiskamer in.
Hier zit dus méér achter
Ha, eindelijk weer eens een Vrij Nederlandartikel dat reuring geeft. Vriend en vijand in Den Haag zijn het trouwens eens, Felix Rottenbergs dagen als voorzitter van de PvdA-kandidatencommissie zijn geteld. Je kan nu eenmaal niet ongestraft de politiek leider afserveren.
De Telegraaf, speelbal van markt
De Telegraaf, De Krant van Wakker Nederland, verkeert in zwaar weer. De oplagecijfers kelderen al jaren. Hoofdredacteur Sjuul Paradijs is opgestapt. Ontslagen misschien. Het is een drama mevrouw en meneer. Drukkers beraden zich op acties. Een staking dreigt.
Evenwicht tussen macht en ideaal
Politieke partijen verwoorden idealen, beogen doelen te bereiken. In de praktijk zijn zij vooral hulpmiddelen, opstapjes voor mensen die kansen willen benutten, carrière maken, posities bereiken. Politiek en macht zijn loten aan dezelfde stam. Plato, Macchiavelli, Marx, ach wie niet wisten het al: Macht is onmisbaar, een vereiste, bittere noodzaak om politiek te bedrijven. Het grote nog nooit opgeloste probleem is, hoe macht en ideaal bij elkaar te houden?
Fusie PvdA en SP is enige kans
De Nederlandsche Bank verwacht voor volgend jaar een economische groei van 1,2 procent. De werkloosheid neemt minder af, de huizenprijzen stijgen voorzichtig. Misschien verklaart dàt de glimlach die winnaars lijkt aangeboren, de glimlach van het eigen neoliberale gelijk. Of je kijkt naar de minister van volkshuisvesting of de staatssecretaris van onderwijs. Stef Blok of Sander Dekker. Naar Edith Schippers, Wouter Koolmees, Alexander Pechtold. Premier Mark Rutte lijkt er zelfs een staatsman mee. Het maakt niet uit. De liberalen wanen zich anno 2014 meester van het ondermaanse.
De politiek geduid, voor het nieuws uit