Zoals hij de drie portretten becommentarieerde bij het televisieprogramma Sterren op het doek, doen maar weinigen: Zich als randdebiel neerzetten, de onderkin accentueren. Zelfkritiek is een mooi ding, maar dit gaat wel wat ver.

Mart Smeets mag volgens degenen die hem zeggen te kennen, een complex mens zijn. Van zijn hart maakt hij geen moordkuil. Dus liet hij schilder Joop Rubens weten dat het  resultaat hem geenszins zinde.  Logisch, want bij het voorgesprek botsten beide mannen al gauw.  De schilder wilde het object beter leren kennen. Mart vond dat hij in zijn hoofd probeerde te klimmen. Misschien ontwaarde het televisie-icoon daarom een bestraffende  Amstelveens-Joodse manier van kijken.