Een Amsterdammer is heengegaan
“Burgemeester Van der Laan is dood”, was het eerste wat ik gisteren hoorde. Het vervolg is duidelijk. Een hele dag besteedden radio en televisie volop aandacht aan het overlijden van mr. Eberhard van der Laan. Met hèm verloor Amsterdam zijn meest geliefde burgemeester sinds mensenheugenis. Tweeёnzestig was hij nog maar. Een mensenmens, het hart op de tong, eerlijk, hard als het moest.
Duidelijk zijn slotzinnen niet
Zeventig jaar later. Helemaal weggeweest , is het natuurlijk niet. Maar in de herdenkingsweek van de Holocaust lijkt het antisemitisme toch weer helemaal terug. De reacties op de oorlog in Gaza lieten al weinig twijfel bestaan. De aanslag in Parijs gaf het laatste zetje.
Wie weet, bedenkt kiezer zich nog
Vandaag zijn de gemeenteraadsverkiezingen. De laatste peilingen wijzen erop dat een record aantal kiezers thuis blijft. Eerder in de campagne meldde de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan dat niet-stemmers de komende jaren hun mond dicht hebben te houden, waarmee de burgemeester zich de verdenking op het hoofd laadde dat hem het opkomstpercentage niet laag genoeg zijn.
De politiek geduid, voor het nieuws uit