EU durft nog niet te juichen
De liefde heeft gewonnen. Dus kiest de Britse premier Boris Johnson voor zijn vriendin Carry Simonds. Waarop de Raspoetin van 10 Downingstreet verdwijnt. Door de voordeur weliswaar, maar toch, exit Dominic Cummings. Op het continent houden de EU-leiders de adem in. “Zou het dan toch nog kunnen? Is een akkoord met het Verenigd Koninkrijk mogelijk”?
Johnson speelt hoog spel met EU
De Britse premier Boris Johnson zit in de problemen. De voorsprong van zijn Conservatieve partij lijkt als sneeuw voor de zon te verdwijnen. Kon de premier in mei nog rekenen op 50 procent van de stemmen tegen 35 procent voor Labour, de grootste oppositiepartij. In september zou nog maar 42 procent van de kiezers het Conservatieve hokje aankruisen terwijl Labour 38 procent van de stemmen zou krijgen.
China stelt orde op zaken
De Chinese leiders hebben het goed gezien. De machtige president van de Verenigde Staten heeft andere zorgen aan het hoofd. Voor de Europese Unie wegen de economische belangen te zwaar. Het Verenigd Koninkrijk staat alleen. De nieuwe veiligheidswet voor Hongkong vormt geen probleem.
Vervolging beeldenstormers dreigt
“Wat goed is of fout, is meestal een kwestie van tijd”, verzucht emeritus hoogleraar en oud-journalist, prof. dr. Henri Beunders in de Volkskrant.
De verzuchting klinkt naar aanleiding van de Beeldenstorm in Amerika, het Verenigd Koninkrijk en ook in Nederland. Waar met name beelden van Christopher Columbus, de ontdekker, c.q. veroveraar van Amerika, het moeten ontgelden.
Voorlopig zit Mark Rutte goed
Ook het coronavirus is politiek. Dat geldt voor Nederland, het Verenigd Koninkrijk, China, Rusland en de Verenigde Staten. In de westerse democratieën nemen regeringsleiders de gelegenheid te baat om zich te tonen als redders van de natie.
De politiek geduid, voor het nieuws uit