Ik was in Nice, september 1974 en las de kop: NIXON WEG OM WATERGATE. Geen idee wat ik precies dacht, het  was niet onverwacht, maar ik herinner me de schok die door me heen ging. Natuurlijk vond ik Nixon een schurk. Maar toch de president, de leider van het machtigste land van de wereld, van onze bevrijders. Een inbreker, een leugenaar. Ik kon het nauwelijks bevatten.