Het is de brutaliteit die binnenkomt
De waarheid, de harde feiten willen de media in een beetje democratie geven. De lezers, kijkers en luisteraars hebben er recht op, ook als het gaat om de Russische inval in het buurland Oekraïne. Maar helaas, na een jaar dood en verderf dwarrelen talloze beelden in even zo vele hoofden. Feiten vermenigvuldigen en vermengen zich razendsnel, met als gevolg dat het vinden van de waarheid steeds moeilijker, zo niet onmogelijk wordt.
De tijd dringt voor Vladimir Poetin
Het wereldrijk Rusland was allang verleden tijd. Dat een KGB-officier nog geen jaar geleden dacht het tij te kunnen keren is tekenend voor lieden die zich laten leiden door de zucht naar macht. Het kan kort of lang duren. Uiteindelijk leggen zij het af, maar niet nadat duizenden en duizenden slachtoffers zijn gevallen, voor miljarden en miljarden schade is aangericht.
Zelfbewust China daagt wereld uit
Steeds zelfbewuster toont de volksrepubliek China zich. Over tien, hooguit twintig jaar overtreft de Chinese economie die van de Verenigde Staten. Intussen breiden de communistische machthebbers hun invloed uit. Maken korte metten met politieke tegenstand in eigen land. Tarten de buurlanden. Tonen hun spierballen op zee en in de lucht. Schieten raketten de ruimte in.
Wereldmacht China laat zich niets meer zeggen en al helemaal niet in een gebied dat zou liggen in de Chinese invloedssfeer. De Verenigde Staten onderkent het gevaar. Zijn positie als de numero 1 van de wereld staat op het spel. Dus stuurde Washington vorig jaar nog vliegdekschepen naar de Zuid-Chinese Zee. Het was een antwoord op een Chinese militaire oefening in, aldus de VS, internationale wateren.
De politiek geduid, voor het nieuws uit