Op weg naar de uitgang
Het is niet de schuld van president Trump dat Europa gisteren werd opgeschrikt door een aanslag in Barcelona. Het is niet zijn schuld dat de geestelijke vader van alt-right, Steve Bannon, zich gisteren gedwongen zag zijn ontslag in te dienen als topadviseur van het Witte Huis. Maar dat radicale moslims, neonazi’s en een bepaald soort politici zich door hem gesterkt voelen het Westen hard te treffen, is meer dan een aanname. Is een zekerheid.
Zorgen om Trump nemen toe
‘Zal de snoever ons opblazen?’ vraagt Maureen Dowd, columnist van The New York Times, na een week van vreselijke dreigementen die twee onbezonnen leiders de wereld in slingerden. En toen moesten in Charlottesville, Virginia, nog drie doden en tientallen gewonden vallen bij een demonstratie van extreemrechts, compleet met Ku Klux Klansymbolen, Nazi- en Confederatievlaggen.
Hij doet maar wat
Nee, Donald Trump is geen Hitler, geen Stalin, geen Mao, geen Franco en zelfs geen Kim Jong-un. Geen dictator. Hij is alleen maar de 45ste president van de Verenigde Staten van Amerika. En steeds wanhopiger vraagt een willekeurige burger zich af: Hoe, hoe in vredesnaam is het Amerikaanse volk ertoe gekomen zijn stem uit te brengen op die man? Die man tot hoofdbewoner van het Witte Huis te maken?
Woordvoerder Witte Huis vertrekt
Ach, de nieuwe woordvoerder van het Witte Huis, Sarah Huckabee Sanders zal het niet slechter doen dan haar voorganger Sean Spicer die na zes maanden de brui gaf aan zijn functie omdat hij niet wilde dienen onder de nieuwe chef communicatie, Anthony Scaramucci. “Te onervaren”, aldus Spicer. Waarop hij vertrok.
Onrust over Trump neemt toe
Vier maanden zit hij nu in het Witte Huis. Als hìj, Donald Trump, de 45ste president van de Verenigde Staten van Amerika, één ding bereikt heeft, is het wel de aantasting van het hoogste gezag dat de Verenigde Staten van Amerika bezit. Het ene na het andere incident ontrolt zich voor de ogen van een miljardenpubliek. En allemaal denken ze: “Dit kan niet. Dit geloof ik niet”.