Het was een klein gebaar, maar wel een duidelijk teken van protest. In het voetbalstadion hielden de elf spelers van het Iraanse elftal de lippen stijf gesloten terwijl het volkslied luid en duidelijk klonk. De aanvoerder liet eerder weten dat de toestand in het land niet goed is. Dat de mensen niet blij zijn. Hij dacht met name aan zijn landgenoten die hun leven wagen voor meer vrijheid, voor meer rechten, voor zoiets als democratie.