Tekstvak:

geen Lou - , heeft als directeur van het Nederlands Instituut voor Oorlogs-

documentatie een belangrijke toon gezet in zijn ‘Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog’. De Jong bracht de oorlog in Engeland door. Hij was historicus, en ook de journalist die registreerde. Hij oordeelde. De bezetter was fout. Er was verzet. Er waren goede Nederlanders. Een aantal heulde met de vijand. Velen stonden aan de kant.

 

AFSTAND

De Jongs opvolger, prof.dr. H. Blom plaatste, al weer bijna 25 jaar geleden, in 1983, vraagtekens bij de morele tendentie in het werk van zijn voorganger. ‘In de ban van goed en kwaad’, was de titel van zijn inaugurele rede. Afstand nemen van het goed en kwaad denken, was de boodschap. Zou hij daarmee gepleit hebben voor een waardevrije beoefening van de geschiedeniswetenschap? Vermoedelijk is het zelf hem niet helemaal duidelijk, want bij zijn afscheid als directeur van het NIOD, ‘Een kwart eeuw later. Nog altijd in de ban goed en kwaad?’, kwam hij er onlangs op terug. Weliswaar concludeerde prof. Blom dat de historici hun verantwoordelijkheid hebben genomen, hij erkende dat in de samenleving de behoefte toeneemt om de wereld in goed en kwaad te verdelen. Ook anderen constateren dat de oorlog een moreel ijkpunt blijft. Niet iedereen gelooft dat de historicus zich daaraan kan onttrekken. 

Inmiddels lijkt De Jong verdacht. In Grijs Verleden rekende Chr. van der Heijden af met de inkleuring die De Jong gaf aan de Tweede Wereldoorlog. Het was,            aldus deze historicus, toeval of je in het kamp van de vijand raakte.

 

Het was het kwaad, het onbevattelijke, dat overkwam

 

DE TWEE MINUTEN STILTE

DIE STEEDS KORTER DUREN

 

 

Vrijdag, 4 mei. We herdenken de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. De koningin en de prins leggen hun krans. Vrouwen met zwarte hoeden, mannen in stemmig pak. Uniformen en veel onderscheidingen. Op enige afstand kijkt het publiek toe. De trompetter blaast het Taptoe. Twee minuten stilte volgend die steeds korter duren. Een bel, een schreeuw klinken hartverscheurend. Het Wilhelmus stijgt op. Dan vieren we de bevrijding.

 

Het was het kwaad dat 67 jaar geleden overkwam. Het onbevattelijke, het summum van zinloos geweld. Nazi’s, fascisme, racisme, dictatuur heersten hier vijf lange jaren. Bommen op Rotterdam. Ons Indië moest er aan gelo-ven. Al die doden. De kampen. Meer dan 100.000 joden weggevoerd. Vermoord. Het heeft zo diep ingegrepen dat het nog altijd hevig kwelt. We willen weten. Hoe kon het gebeuren? Prof. dr. Loe de Jong, - het is Loe,

 

 

 
Tekstvak: ACTUEELTekstvak: CONTACTTekstvak: COLOFONTekstvak: ARCHIEFTekstvak: SITE MAP

Tekstvak: LINKS

Tekstvak: DEBAT

ALLE RECHTEN VOORBEHOUDEN COPYRIGHT 2005 GJ RITMEESTER