wapend.
Voorlopig houdt het bestand. Libanese soldaten nemen de de posities van de
Israëli’s over. Veel hangt vervolgens af van de komst van de aangekondigde
VN-versterkingen. De Franse commandant van de Unifiltroepen verwacht dat
het wel een jaar kan duren voordat de VN op voldoende sterkte is, een
voorwaarde voor Israël om over te gaan tot een volledige
terugtrekking.
De
Hezbollah claimt de overwinning. Het is maar hoe je het bekijkt. Lang niet
alle Libanezen blijken zo blij zijn met de aanwezigheid van de Partij van
God in hun midden. Objectieve waarnemers zullen wijzen op de prijs: Enorme
verliezen aan mensenlevens en materiaal. Meer dan 1200 doden, vele
duizenden gewonden zijn gevallen in
Libanon, de Gazastrook, de westelijke Jordaanoever, Israël. Kinderen in
plastic zakken. Hele woningblokken, wegen, bruggen zijn vernietigd.
AGRESSOR
Israël probeerde met name een eind te maken aan de door
Syrië en Iran gesponsorde Hezbollahstaat in Libanon. Het is de vijfde,
zesde oorlog die Israël voerde
sinds zijn bestaan in 1948, en nu al staat vast: het zal de laatste niet
zijn. Er is méér. Aanvankelijk leek de wereld zich massaal tegen Israël te
keren. De wereld, min Amerika dan. Vers in de herinnering is nog de oproep
van de VN-secretaris-generaal Koffi Annan om het geweld van Israël te
veroordelen. Frankrijk eiste een onmiddellijk staakt-het-vuren. Onze
oud-premier Van Agt liep voorop: ”Israël is de agressor. Het geweld is
buiten proportioneel, en het komt allemaal doordat Israël in 1967 de
westelijke Jordaanoever en de Gaza-
