had
genoemd en hij gaf me de raad om ogen en oren goed open te houden. Welaan
dat nam ik me voor. En net toen ik op mijn
gemak naar de succesfilm van Al Gore wilde kijken om eens wat
plannen te ontwikkelen voor de beteugeling van het broeikaseffect, kreeg ik
een telefoontje van mijn collega, de Minister van Binnenlandse Zaken. Of ik
op de zolder van het Torentje eens wilde kijken of daar nog oude stembussen
stonden. Geduvel met de computers. Een druk op de knop, en in heel
Nederland was te horen waar je op gestemd had. Zo had de AIVD het
natuurlijk niet bedoeld. En voordat dit incident zich zou kunnen
ontwikkelen tot een soort Big Brothergate
moest razendsnel een computerfout worden bedacht en vervolgens als optie de
goede oude stembus worden geher-introduceerd.
En wie mocht dat uitwerken…? Heel goed. U mag nooit meer raden.
INBURGERINGCURSUS
Enfin…..ik
liet Al Gore alleen met het smeltend ijswater, de stijgende tempera-turen en zijn angstaanjagende
beelden en ik klom naar de zolder van het Torentje. Ik moet U zeggen, voor
een Minister van Morgen geen aangename bezigheid. Ik wroet nu eenmaal niet
graag in het verleden . Mijn
lijfspreuk is: het verleden is vergleden. Wat op die
zolder overigens staat opgetast, tart iedere verbeelding. De hele
parlementaire geschiedenis tref je daar aan. De canon in een notendop. Zo
vond ik nog een stukje van het uitgesneden hart van Johan van Oldenbarne-velt, de geslachtsdelen van
Cornelis de Witt, de inburgeringcursus van Ko-
ning Lodewijk Napoleon en het verslag van het
debat in de Tweede Ka-
